Hier staan gedichten waarvan sommige eerder op de blogpagina verschenen.
©2018 Susanna Mariën
©2018 Susanna Mariën
Wie je bent
Je bent alles
wat je niet wil zijn.
Desperaat wil je af
van die stukjes ongewenste zelf.
Vervangen zal je deze
door wat je wenst,
door wat je niet hebt,
niet bent.
Toch ben je alles
wat je niet wil zijn.
Je bent alles
wat je niet wil zijn.
Desperaat wil je af
van die stukjes ongewenste zelf.
Vervangen zal je deze
door wat je wenst,
door wat je niet hebt,
niet bent.
Toch ben je alles
wat je niet wil zijn.
©2017 Susanna Mariën
Hoop?
Geloven dat het goed zal komen
is
vertrouwen in jezelf
en je medemensen
Geloven dat het goed zal komen
is
samen
een betere wereld
zien
Geloven dat het goed zal komen
is
met vredevolle woorden
zacht
je stille stem verheffen
Geloven dat het goed zal komen
is
weten
dat het kan
Geloven dat het goed zal komen
is
de enige hoop
die we hebben
Geloven dat het goed zal komen
is
vertrouwen in jezelf
en je medemensen
Geloven dat het goed zal komen
is
samen
een betere wereld
zien
Geloven dat het goed zal komen
is
met vredevolle woorden
zacht
je stille stem verheffen
Geloven dat het goed zal komen
is
weten
dat het kan
Geloven dat het goed zal komen
is
de enige hoop
die we hebben
©2016 Susanna Mariën
Gewoon
Nieuwjaarsochtend gloort
als elke andere nieuwe dag,
met kansen,
mogelijkheden,
perspectieven.
Geen voornemens,
geen lijstjes.
Gewoon ervaren.
Laten gebeuren.
Leven.
Wie ben ik?
Wie ben ik,
nu de pijn verdwijnt?
Ze bleek een houvast,
leek een deel van mij?
Een leegte blijft,
die moet gevuld.
Of beter nog,
laat die ook vrij.
Wat dan resteert
is enkel mij.
Vleugels
Laat ik nu mijn vleugels maar uitslaan.
Veel te lang verbleef ik in het veilige nest
van de middelmatigheid.
Laat ik mijn vleugels spreiden.
Als je wil mag je meevliegen op mijn rug.
Laat ik nu maar wegvliegen.
Ik droom van de verre horizonten
waarheen mijn vleugels me zullen brengen.
Laat ik mijn vleugels nu maar uitslaan.
Stilte
Stilte is
niets
en alles
een volle leegheid
een stukje oneindigheid
en
jij
tussen
de stilte van je plek
en
de stilte binnenin.
Horen
Met woorden
kan je veel verzwijgen.
Honderduit wordt er gepraat
over
wat er niet toe doet.
Stilte vertelt soms zoveel meer.
Luister naar
het onuitgesprokene
en je zal
de waarheid
horen.
Luide stilte
De muziek klonk,
net op de rand van oordopjes,
vibrerend in mijn hart.
Achter de performance
was de wereld anderhalf uur
stil.
Een beetje anders
Ik ben een beetje anders.
Niet zoals: roepend op de barricades,
Of excentriek kunstenaar uitstralend,
Niet opgesloten in mezelf.
Wel voelend met mijn erg sensitief zenuwstelsel.
Voorzichtig, tastend, tussen de anderen.
Mijn hele zijn verbonden met de wereld.
Een ganse kosmos binnenin.
Zó ben ik een beetje anders.
Hooggevoelig
"Ik ben hooggevoelig", zei ze.
"Tenminste toch een beetje", vervolgde ze.
"Ja, ik ben ook hooggevoelig", zei ik.
We praatten wat over en weer.
"Ik dacht al van de eerste keer dat ik je zag,
dat jij hooggevoelig was", gaf ik aan.
"Waarom dacht je dat", vroeg ze.
"Omdat ik het voelde", zei ik.
Nieuwjaarsochtend gloort
als elke andere nieuwe dag,
met kansen,
mogelijkheden,
perspectieven.
Geen voornemens,
geen lijstjes.
Gewoon ervaren.
Laten gebeuren.
Leven.
©2015 Susanna Mariën
Wie ben ik?
Wie ben ik,
nu de pijn verdwijnt?
Ze bleek een houvast,
leek een deel van mij?
Een leegte blijft,
die moet gevuld.
Of beter nog,
laat die ook vrij.
Wat dan resteert
is enkel mij.
©2014 Susanna Mariën
Vleugels
Laat ik nu mijn vleugels maar uitslaan.
Veel te lang verbleef ik in het veilige nest
van de middelmatigheid.
Laat ik mijn vleugels spreiden.
Als je wil mag je meevliegen op mijn rug.
Laat ik nu maar wegvliegen.
Ik droom van de verre horizonten
waarheen mijn vleugels me zullen brengen.
Laat ik mijn vleugels nu maar uitslaan.
Stilte
Stilte is
niets
en alles
een volle leegheid
een stukje oneindigheid
en
jij
tussen
de stilte van je plek
en
de stilte binnenin.
Horen
Met woorden
kan je veel verzwijgen.
Honderduit wordt er gepraat
over
wat er niet toe doet.
Stilte vertelt soms zoveel meer.
Luister naar
het onuitgesprokene
en je zal
de waarheid
horen.
Luide stilte
De muziek klonk,
net op de rand van oordopjes,
vibrerend in mijn hart.
Achter de performance
was de wereld anderhalf uur
stil.
Een beetje anders
Ik ben een beetje anders.
Niet zoals: roepend op de barricades,
Of excentriek kunstenaar uitstralend,
Niet opgesloten in mezelf.
Wel voelend met mijn erg sensitief zenuwstelsel.
Voorzichtig, tastend, tussen de anderen.
Mijn hele zijn verbonden met de wereld.
Een ganse kosmos binnenin.
Zó ben ik een beetje anders.
Hooggevoelig
"Ik ben hooggevoelig", zei ze.
"Tenminste toch een beetje", vervolgde ze.
"Ja, ik ben ook hooggevoelig", zei ik.
We praatten wat over en weer.
"Ik dacht al van de eerste keer dat ik je zag,
dat jij hooggevoelig was", gaf ik aan.
"Waarom dacht je dat", vroeg ze.
"Omdat ik het voelde", zei ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten